“Can'ın Hikayesi: Neden İsa Mesih'in Son Zaman Azizler Kilisesi'nin Üyesi Oldum?
Hayatımdan, mucize bir kesiti anlatmadan önce kendimi tanıtarak başlamak istiyorum. Ben Can 35 yaşında evli 3 çocuğu olan hayatı yaşamayı seven biriydim! Ama engelli çocuğum dünyaya gelene kadar…Ben ve ailem hayatımız da her şey yolunda giden renkli ve sosyal hayatı olan insanlardık, her şey bizim için yolunda gidiyordu ilk zamanlarda, her istediğimizi istediğimiz zaman yapar ve hayattan anlam çıkarmaya çalışırdık.
Ben İslam dinini benimseyememiş biri olarak, Kuranı Kerimi okudum,
camiye gittim, namaz kıldım ama hep bir şeyler eksikti hayatımda ve sorgulamaya
başladım, cevap bulamadığım bir sürü sorular ile karşı karşıya kaldım. Manevi
hayat benim için anlamsız bir şekilde devam ediyordu.
2015 yılında ikinci çocuğumuzun olacağı haberini aldık ve çok sevindik...her
şey çok güzel olacaktı, hayatımızdaki boşluklarımız dolacak ve yeni bir sayfa
açacaktık. Mayıs 2015 tarihinde bir gece saat 24:00 da kayınpederim beyin
kanaması sonucu aniden hastaneye kaldırıldığı haberini aldık, ben ve eşim apar
topar hastaneye gittik. Kayınpederimin durumu çok kötü ve ameliyat sonrası kısmi
felçli ve yatağa bağlı engelli kaldığını öğrendik...Bizim olumsuz yönden hayat
hikayemiz tamda burada başladı.
Uzun ve yorucu tedavilerin sonunda 1 ay boyunca her gün hastane gittik, eşim
ailenin tek çocuğu olması nedeni ile her şey ile kendisi ilgilendi, bu zaman
zarfında çok üzüldü çok yoruldu. Tüm bunlar devam ederken eşimin hamile durumu
bir anda sorunlu olmaya başladı, normal doğumu Kasım ayında planlanırken eşimin
üzülmesi ve yorulması durumunu zorlaştırdı ve doğum beklenenden 4 ay önce bir
anda gerçekleşti. Çocuğumuz, beklemediğimiz bir anda çok erken doğmuştu.
Doktorlar doğumun çok erken olduğunu ve yaşama şansının düşük olduğunu
söylediler ve çocuğumuzu yoğun bakım ünitesine aldılar; 6 ay boyunca hastanede
çocuğumuzu bekledik, hayat bizim için çok zordu artık! Ne yapacağımızı
bilmiyorduk, çok acı çekiyorduk, renkli olan hayatımız bir anda değişmiş ve
hayattan umudumuzu kesmeye başlamıştık. Hayat mücadelemizi bırakmış çocuğumuz
ile uğraşmaya başlamıştık, bir yandan kayınpederimin hastane işleri diğer yandan
çocuğumuz, çok zor olmaya başlamıştı, ve sonunda nihayet 6 ay bitti ve çocuğumuz
hastaneden çıktı, tüm sıkıntılı günlerimizi geride bıraktığımızı düşünürken
rutin hastane kontrolünde çocuğumuzun engelli olduğunu öğrendik, 6 ay boyunca
hastanede olduğu zamanlarda bize her hangi bir şey söylenmemişti, bu çok acı bir
şeydi nasıl anlatmalıyım bu durumu, nasıl kelimeler ile yazmalıyım bilemiyorum.
Hayat bir kez daha acı dolu yüzünü göstermişti bize, şimdi ne yapacaktık nasıl
yaşayacaktık.
Yoğun bir tedavi başlamıştı, yeniden uykusuz geceler yorgun günler bizi
bekliyordu, çok zor günler geçirdik, tüm tedavi yollarını denedik, hatta
hocalara bile gittik en azından uyku sorununu bitirelim dedik ama hiçbir şey
olmadı sonuç büyük bir sıfır…Bir gece, Tanrıya çok dua ettim olmuyor dedim
yapamıyorum, her şeyimi kaybettim gücüm yok bana bir yol lütfen bana bir yol
göster dedim. Tanrı çektiğim acıları ve zorlukları görüyordu biliyordu ve bana
yardım etti, ertesi gün rüyamda İsa’yı gördüm sabah kalktım anlam veremedim, iki
gece sonra yine rüyamda İsa’yı gördüm, bana beni takip et diyordu, bir türlü
anlam veremiyordum, ertesi gün İsa’yı araştırmaya başladım, araştırdıkça bir
ferahlık hissetmeye başladım, buna inanmak çok güçtü ama bir şeyler oluyordu
farkındaydım.
Sonrasında ise İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi ile tanıştım her Pazar
günü ibadet için gidiyorum, bir süre sonra bendeki huzuru gören eşim ve büyük
kızımda gelmeye başladı tüm ailece Pazar günümüzü kilisede ibadete ayırıyoruz.
Huzur buluyoruz Kilisenin ve Mormon kitabının doğru olduğunu ben ve ailem
yaşayarak kalbimizde hissettik hissediyoruz, yaklaşık 1 yıldır kilisenin
üyesiyim ve çok huzurluyum bu zaman zarfında birden çok MUCİZE diyebileceğim
tanıklıklarım var rüyalarım var, ilerleyen zamanlarda tüm tanıklıklarımı yolunu
arayan ama çeşitli nedenlerle bulamayan siz kardeşlerim için paylaşmak
istiyorum.
Unutmayın! Bizi seven ve doğru yolu bulmamızı sağlayan Tanrı Babamız ve Ağbimiz
İsa her zaman var…
Tüm bunları İsa Mesih’in adı ile söylüyorum.
AMİN…