RAB’BİN
ANTLAŞMA YAPTIĞI HALKI
{0><}100{>15.
Bölüm<0}
{0><}0{>Başlangıçtan
beri Rab, yeryüzündeki çocukları ile antlaşmalar yaptı.
<0}
{0><}0{>O’nun
halkı kendisiyle antlaşmalar yaptıklarında (veya söz verdiklerinde), O’nun
kendilerinden ne beklediğini ve kendilerinin de O’ndan ne tür nimetler
bekleyebileceklerini biliyorlardı.
<0}
{0><}0{>O’nun
yeryüzündeki işini daha iyi yürütebilirlerdi.
<0}
{0><}0{>Rab
ile antlaşma yapan halk ve Rab’bin antlaşma yaptığı halk, Rab’bin antlaşmalı
halkı,olarak bilinir.
<0}
{0><}0{>Kilise
üyeleri, Rab’bin antlaşma yaptığı halkın bir parçasıdır.
<0}
{0><}100{>Müzakere<0}
{0>
<}0{>Yasa’nın
Tekrarı 26:18’i okuyun. Rab halkından bahsederken, özel halk,
demekle ne kastetmiştir?
<0}
{0>
<}0{>Son
Zaman Azizlerine neden antlaşma halkı denmektedir?
<0}
{0>
<}70{>Antlaşma
ne demektir?
<0}
{0>
<}77{>Sevindirici
haberde bir antlaşma, Tanrı ile bir kişi veya bir grup insan arasında yapılan
kutsal bir sözleşmedir veya ortak verilen bir sözdür.
<0}
{0><}0{>Bir
antlaşma yaparak, Tanrı belirli emirlere itaat edilmesi durumunda bir kutsama
vaat eder.<0}
{0><}0{>Kendi
antlaşmasının maddelerini oluşturur ve bu koşulları peygamberlerine vahiy eder.<0}
{0><}0{>Eğer
antlaşmanın bu koşullarına itaat etmeyi seçersek, vaat edilen kutsamaları
alırız.<0}
{0><}0{>Eğer
itaat etmemeyi seçersek, O da nimetlerini göndermez ve bazı hallerde ceza bile
verilir.
<0}
{0><}0{>Örneğin,
Kilise’ye katıldığımızda Tanrı ile birçok antlaşma yaparız (bkz. bölüm 20,
“Vaftiz”).<0}
{0><}0{>Vaftiz
sırasında, kendi adını üzerimize alacağımıza dair Kurtarıcı ile antlaşma
yaparız.<0}
{0><}0{>O
şu vaatte bulunmuştur: “Ne kadar çok kişi benim adım olan İsa Mesih ile vaftiz
olur ve sonuna kadar dayanırsa, onlar kurtulacaktır” (Ö. ve A. 18:22). Rab’bin
sofrasına iştirak etmek suretiyle Rab ile antlaşma yaparız.<0}
{0><}0{>O’nu
hatırlayacağımıza ve emirlerini yerine getireceğimize dair söz veririz.<0}
{0><}0{>Kutsal
Ruh’un bizimle birlikte olacağı vaat edilir.
<0}{0><}0{>(Ö.
ve A. 20:77--79). Kilise üyeleri olarak ayrıca, iffet yasasına itaat
edeceğimize, Sebt gününü kutsal tutacağımıza ve dürüst olacağımıza dair antlaşma
yaparız.
<0}{0><}0{>Sonsuz
evlilik antlaşmasına girdiğimizde, başka kutsal vaatlerde bulunuruz ve bize
imanlı itaatimiz için yüceliş vaat edilir (bkz. Ö. ve A. 132; ayrıca bu
kılavuzdaki 47. Bölüm’e bakınız).<0}
{0><}0{>Tanrı
belirli insanlarla veya gruplarla özel antlaşmalar da yapmıştır.<0}
Adem,
Enok, Nuh, İsrail çocukları ve Lehi ile özel antlaşmalar yapmıştır (bkz. Musa
6:52; Musa 6:31--36; Yaratılış 9:9--17; Mısırdan Çıkış 19:5--6; 2. Nefi 1).
İbrahim ve torunları ile bugünkü Kilise üyelerini kutsayan özel bir antlaşma
yapmıştır.
{0><}100{>Müzakere<0}
{0><}0{>Antlaşma
nedir?<0}
{0><}0{>Tanrı
ile ne tür atlaşmalar yaptık?<0}
{0><}0{>Belirli
antlaşmalara uyarsak Tanrı bize hangi kutsamaları vaat eder?<0}
{0><}0{>Tanrı’nın
İbrahim ve Onun Torunları ile Yaptığı Antlaşma
<0}
{0><}0{>Eski
antlaşma peygamberi olan İbrahim, çok doğru bir adamdı.<0}
{0><}0{>Babasının
putlarına tapınmayı reddetti.<0}
{0><}0{>Rab’bin
bütün emirlerine uydu.<0}
{0><}0{>İbrahim’in
doğruluğundan dolayı, Rab kendisiyle ve torunlarıyla bir antlaşma yaptı.<0}
{0><}0{>Rab
İbrahim’e, sayısız torunu olacağını vaat etti.<0}
{0><}0{>Bunların
hepsinin sevindirici haberi, rahiplik kutsamalarını ve yücelişe ait bütün kutsal
törenleri almaya hakları olacağını vaat etti.<0}
{0><}0{>Bu
torunlar, rahiplik gücü sayesinde, sevindirici haberi bütün milletlere
taşıyacaklardı.<0}
{0><}0{>Onların
sayesinde, yeryüzündeki bütün aileler kutsanacaktı (bkz. İbrahim 2:11). Tanrı
ayrıca, eğer doğru olurlarsa, İbrahim’in çocuklarının bütün nesilleriyle
antlaşmasını yapacağını da vaat etti (bkz. Yaratılış 17:4--8).
<0}
{0><}0{>Tanrı
aynı antlaşmayı İbrahim’in oğlu İshak ve İshak’ın oğlu Yakup ile de yaptı.
<0}
{0><}0{>Tanrı
Yakup’un adını İsrail olarak değiştirdi.<0}
{0><}0{>O
zamandan beri, Yakup’un torunlarına İsrailliler dendi ve onlar Tanrı’nın
antlaşmalı halkı olarak bilinmektedirler.
<0}
{0><}100{>Müzakere<0}
{0><}0{>İbrahim
2:9--11. Tanrı’nın antlaşma yaptığı halkına verdiği vaatleri sıralayın.<0}
{0><}88{>Kilise
Üyeleri, Rab’bin Antlaşma Yaptığı Bir Halktır0}
{0><}0{>Tanrı’nın
antlaşma yaptığını söylediği halk sadece İbrahim’in öz torunları değildir.
<0}{0><}0{>Tanrı
İbrahim ile konuşurken şöyle demiştir: “Bu sevindirici haberi ne kadar çok insan
kabul ederse, senin adınla anılacak, senin soyun sayılacak ve kalkıp babaları
olarak seni kutsayacaklardır” (İbrahim 2:10). Böylece, İbrahim ile yapılan
antlaşmaya iki grup insan dahil edilmiştir:<0}
{0><}0{>(1)
İbrahim ile gerçekten kan bağı olan torunları ve (2) İsa Mesih’in sevindirici
haberini kabul edip yaşayarak O’nun soyuna evlatlık alınanlar.
<0}
{0>Bizler
Kilise’de vaftiz edildiğimizde İbrahim’in ailesine evlatlık olarak kabul
ediliriz ve Rab’bin İbrahim, İshak ve Yakup ile yaptığı antlaşmaya katılırız
(bkz. Galatyalılar 3:26--29). Eğer itaatkar olursak, o antlaşmanın kutsamalarını
miras alırız.<0}
{0><}0{>Kutsal
Ruh’tan yardım ve rehberlik alma hakkımız vardır.<0}
{0><}75{>Rahiplik
sahibi olma hakkımız vardır.<0}
Göksel{0><}0{>
krallıkta sonsuz hayatı kazanabiliriz.<0}
{0><}0{>Bundan
daha büyük nimet yoktur.<0}
{0><}0{>Rab’bin
antlaşma yaptığı halkı olarak elde ettiğimiz bu kutsamalarla birlikte, büyük
sorumluluklarımız vardır.
<0}{0><}0{>Rab
İbrahim’e, torunları sayesinde sevindirici haberin bütün dünyaya taşınacağını
vaat etmiştir.<0}
{0><}0{>Bizler
bu sorumluluğu, Kilise’nin tam zamanlı misyonerlik programı ve üyeler tarafından
yapılan misyonerlik işi sayesinde yerine getiririz.
<0}{0><}0{>Sevindirici
haberin bütün dünyaya vaaz edilmesi fırsatı sadece Rab’bin Kilisesi’ne ve O’nun
antlaşma yaptığı halkına aittir.<0}
{0><}0{>Rab’bin
antlaşma yaptığı halkı olarak, O’nun emirlerine uymalıyız.<0}
{0><}0{>Rab
şöyle demiştir: “Ben, Rab, benim dediğimi yaptığınız zaman bağımlıyım; ama
dediğimi yapmazsanız, size hiçbir vaat yoktur” (Ö. ve A. 82:10). Eğer
sevindirici haberi kabul ettikten sonra antlaşmamızı reddedersek, antlaşma
geçersiz olur ve bizler Tanrı’nın huzurunda suçlu duruma düşeriz (bkz. Ö. ve A.
132:4). O şöyle demiştir:<0}
{0><}0{>“Günahtan
kaçının, yoksa ağır yargılar başınıza düşecektir.<0}
{0><}0{>Çünkü
kime fazla verilirse ondan fazlası istenir; ve her kim daha büyük ışığa karşı
günah işlerse, daha büyük yargıdan geçecektir” (Ö. ve A. 82:2--3).<0}
{0><}100{>Müzakere<0}
{0><}74{>Kurtarıcı’nın
Matta 5:14--16’da yer alan sözlerini okuyun. Kilise üyeleri olarak, bütün
dünyaya ışık (örnek) olmak için hangi sorumluluğa sahibiz?<0}
{0><}0{>Bunun
bizim nasıl giyindiğimizle, nasıl davrandığımızla ve Tanrı’nın emirlerine nasıl
uyduğumuzla ne ilgisi vardır?<0}
{0><}0{>Yaptığımız
bir antlaşmayı bozarsak ne olur?<0}
{0><}0{>Yeni
ve Sonsuz Antlaşma<0}
{0><}0{>Sevindirici
haberin tamamına yeni ve sonsuz antlaşma denir.<0}
{0><}0{>Vaftiz
sırasında, Rab’bin sofrasında, tapınakta ve diğer zamanlarda yapılan
antlaşmaları içerir.<0}
{0><}0{>Rab
buna “sonsuz” der, çünkü bu sonsuz Tanrı tarafından atamıştır ve antlaşma asla
değişmeyecektir.<0}
Bu a{0><}0{>ynı
antlaşmayı, Adem’e, Enok’a, Nuh’a, İbrahim’e ve diğer peygamberlere de
vermiştir.
<0}{0><}0{>Bu
anlamda yeni değildir.<0}
{0><}0{>Ancak,
Rab buna “yeni” der, çünkü sevindirici haberin yeryüzünden alınmasından sonra
her iade edilişinde o, bunu kabul eden insanlar için yenidir (bkz. Yeremya
31:31--34; Hezekiel 37:26).
<0}
{0><}0{>Yeni
ve sonsuz antlaşmayı kabul ettiğimizde, tövbe etmeyi, vaftiz olmayı, Kutsal
Ruh’u almayı, bağışlarımızı almayı, tapınakta evlenme antlaşmasını almayı ve
hayatımızın sonuna kadar İsa’nın izinden gidip O’na itaat etmeyi kabul ederiz.<0}
{0><}0{>Antlaşmalarımıza
uyarsak, Cennetteki Babamız hepimizin göksel krallıktaki yücelişi elde edeceğini
vaat eder.<0}
{0><}0{>Tanrı’nın
antlaşma yaptığı çok kutsanmış bir halkız.<0}
{0><}0{>Rab,
imanlı bir Azize şu vaatte bulunmuştur: “Babamın sahip olduğu her şey ona
verilecektir” (Ö. ve A. 84.38). Bu vaadin büyüklüğünü ölümlülerin anlamaları
zordur.<0}
{0><}0{>Onun
verdiği emirler bizim yararımız için olup bizler iman ettikçe, göklerin ve
yeryüzünün nimetleri ile güzelliklerini sonsuza kadar paylaşabiliriz.<0}
{0><}0{>O’nun
huzurunda yaşayıp, O’nun sevgisini, merhametini, gücünü, büyüklüğünü, bilgisini,
bilgeliğini, görkemini ve egemenliğini paylaşabiliriz.<0}
{0><}100{>Müzakere<0}
{0><}0{>Yeni
ve sonsuz antlaşmaya katıldığımızda ne yapmayı kabul ederiz?<0}
{0><}100{>İlave
Kutsal Yazılar<0}
{0><}0{>1.
Nefi 13:23--26 (Kutsal Kitap’ta kayıtlı olan antlaşmalar)<0}
{0><}0{>1.
Petrus 2:9--10 (özel halk)<0}
{0><}0{>Ö.
ve A. 54:4--6 (uyulan ve uyulmayan antlaşmaların etkileri)<0}
{0><}0{>Ö.
ve A. 132:7 (uygun yetki aracılığıyla yapılan antlaşmalar)<0}
{0><}0{>Ö.
ve A. 133:57--60 (antlaşmaların amacı)<0}
{0><}74{>Ö.
ve A. 35:24 (antlaşmalara itaat edilmesi ile ilgili vaatler)<0}
{0><}0{>İbrahim,
Rab ile bir antlaşma yaptı.<0}
{0><}95{>