{0><}98{>ESKİ
ZAMANLARDA İSA MESİH’İN KİLİSESİ
{0><}100{>16.
Bölüm
{0><}85{>“Havariler,
peygamberler, gözetmenler, öğretmenler, gezici vaizler
ve benzeri gibi, İlk Kilise’de var olan
aynı organizasyona inanıyoruz” (İman Maddeleri 1:6).<0}
{0><}0{>İsa
yeryüzündeyken kendi Kilisesini kurdu.<0}
{0><}0{>Bu
kiliseye, İsa Mesih’in Kilisesi (bkz. 3. Nefi 27:8) adı verildi ve
üyelerine Azizler denildi.<0}
{0><}0{>Kilise
liderlerine zulmedilmesi ve şehit edilmeleri yüzünden ve insanların genel olarak
kötülüklerinden dolayı, İsa Mesih’in Kilisesi yeryüzünden alındı.
<0}
{0><}76{>Günümüzde
İsa Mesih’in Kilisesi iade edilmiştir ve adı İsa Mesih’in Son Zaman Azizler
Kilisesi’dir.<0}
{0><}0{>İsa’nın
zamanında Kilise’de var olan bütün makamlar ve işlevler, bugünkü Kilise’de
mevcuttur.<0}
{0><}100{>Müzakere<0}
{0><}86{>Birisine
altıncı iman maddesini okutun veya (ezbere) söylettirin.<0}
{0><}0{>Efesliler
4:11’i okuyun. Bu kutsal yazı ile iman maddesi arasındaki benzerliği müzakere
edin.<0}
{0><}0{>İsa
Mesih’in Kilisesi’nin Bazı Ayırt Edici Özellikleri<0}
{0><}0{>Vahiy<0}
{0><}0{>İsa
Kilisesini kurduğunda, liderlerini kendisi eğitti ve yönetti.<0}
{0><}0{>Sırası
geldiğinde, kendisi Cennetteki Babasından talimatlar aldı.<0}
{0><}0{>Böylece,
Kilise insanlar tarafından değil Tanrı tarafından yönetildi (bkz. İbraniler
1:1--2). İsa, yandaşlarına vahiyin kendi Kilisesini üzerine kuracağı “kaya”
olduğunu söyledi (bkz. Matta 16:16--18).
<0}
{0><}0{>İsa
dirilişinden sonra göğe yükselmeden önce Havarilerine, “Ben, dünyanın sonuna dek
her an sizinle birlikteyim” dedi<0}
(Matta 28:20). Verdiği sözü tutarak cennetten onlara yol göstermeye devam etti.
{0><}0{>Kutsal
Ruhu onları teselli etmesi ve vahiy bildirmesi için gönderdi (bkz. Luka 12:12;
Yuhanna 14:26). Bir görümde Saul ile konuştu (bkz. Elçilerin İşleri 9:3--6).
Petrus’a sevindirici haberin sadece Yahudilere değil, bütün dünyaya öğretilmesi
gerektiğini vahiy etti (bkz. Elçilerin İşleri 10). Yuhanna’ya, Vahiy Kitabı’nda
yazılı olan birçok muhteşem gerçeği vahiy etti.<0}
{0><}0{>Yeni
Antlaşma’da, İsa’nın Kilisesine rehberlik etmek ve öğrencilerini aydınlatmak
için kendi isteğini vahiy ettiği diğer birçok ayet yazılıdır.<0}
{0><}60{>Tanrı’dan
Alınan Yetki<0}
{0><}0{>Rahiplik
olmadan, sevindirici haberin kutsal törenleri ile ilkeleri yönetilemez.<0}
{0><}0{>Baba,
bu yetkiyi İsa Mesih’e verdi (bkz. İbraniler 5:4--6) ve O da sırası geldiğinde
Havarileri atayarak onlara rahiplik gücü ve yetkisi verdi (bkz. Luka 9:1--2;
Markos 3:14). Onlara şu hatırlatmayı yaptı: “Siz beni seçmediniz, ben sizi
seçtim ve atadım” (Yuhanna 15:16).<0}
{0><}0{>İsa,
Oniki Havarilere en büyük sorumluluk ve yetkiyi verdi, öyle ki Kilisesinde bir
düzen oluşabilecekti.<0}
{0><}0{>Petrus’u
baş Havari olarak atadı ve kendisine hem yeryüzünde hem de cennette kutsamaları
mühürlemesi için gerekli anahtarları verdi (bkz. Matta 16:19). İsa ayrıca, diğer
görevlileri de yapılması gereken belirli işler için atadı.<0}
{0><}0{>Cennete
yükseldikten sonra, görevlendirme ve atama yöntemi devam etti.<0}
{0><}0{>Diğerleri,
daha önceden o yetkiyi elde etmiş olan kişiler tarafından rahipliğe atandılar.<0}
{0><}0{>İsa,
Kutsal Ruh vasıtasıyla, o atamaları onayladığını bildirdi (bkz. Elçilerin İşleri
1:24).<0}
{0><}0{>Kilise
Organizasyonu<0}
{0><}0{>İsa
Mesih’in Kilisesi dikkatle organize edilmiş bir birimdi.<0}
Kilise
{0><}0{>“Havarilerle
peygamberlerden oluşan temel üzerine inşa edilen, köşe taşının İsa Mesih’in
kendisinin oluşturduğu” mükemmel bir şekilde oluşturulan bir binaya benzetildi
(Efesliler 2:20).<0}
{0><}0{>İsa,
hizmet işinde Havarilere yardımcı olmaları için diğer rahiplik liderlerini
görevlendirdi.<0}
{0><}0{>Sevindirici
haberi vaaz etmeleri için, yetmişler adı verilen görevlileri çiftler
halinde gönderdi (bkz. Luka 10:1). Kilise’deki diğer görevliler, gezgin vaizler
(atalar), gözetmenler (başkanlık liderleri), yüksek rahipler, yaşlılar,
gözetmenler, rahipler, öğretmenler ve diyakonlardı (bkz. 14. Bölüm, “Rahiplik
Organizasyonu”).<0}
{0><}0{>Misyonerlik
işinin gerçekleştirilmesi, kutsal törenlerin icra edilmesi ve Kilise üyelerine
öğretilip ilham verilmesi için bu görevlilerin hepsine ihtiyaç vardı.<0}
Bu görevliler{0><}0{>
üyelerin “imanda ve Tanrı Oğlu’nu tanımada birliğe” (Efesliler 4:13)
erişmelerine yardımcı oldular.<0}
{0><}0{>Kutsal
Kitap bize rahiplik ya da Kilise’nin organizasyonu veya yönetimi ile ilgili her
şeyi anlatmaz.<0}
{0><}0{>Bununla
birlikte Kutsal Kitap’ta, Kilise organizasyonunun güzelliğini ve mükemmelliğini
gösterecek kadar yeterli yer kalmıştır.<0}
{0><}0{>Havarilere
dünyanın her yanına giderek vaaz vermeleri emredildi.<0}
Rab’be{0><}0{>
yeni dönenleri denetlemek üzere hiçbir şehirde kalamazlardı.<0}
{0><}0{>Bu
sebeple, yerel rahiplik liderleri göreve çağırılarak atandılar ve Havariler
onlara başkanlık ettiler.<0}
{0><}0{>Havariler
değişik dallarda bulunan liderleri ziyaret ettiler ve onlara mektuplar yazdılar.<0}
Böylece,{0><}0{>
Yeni Antlaşma kitabımız, Havari Pavlus, Petrus, Yakup, Yuhanna ve Yahuda’nın
yerel rahiplik liderlerine verdikleri öğütlerin ve talimatların yer aldığı
mektuplarını içermektedir.<0}
{0><}0{>Yeni
Antlaşma, Kilise organizasyonunun devam etme niyetinde olduğunu göstermektedir.<0}
{0><}0{>Örneğin,
Yahuda’nın ölümüyle sadece on bir Havari kalmıştır.<0}
{0><}0{>İsa’nın
göğe yükselişinden hemen sonra, on bir Havari Yahuda’nın yerini alacak birisini
seçmek üzere bir araya toplandılar.<0}
{0><}0{>Kutsal
Ruh’tan aldıkları vahiy ile Mattiya’yı seçtiler<0}
{0><}0{>(Bkz.
Elçilerin İşleri 1:23--26.) Sonra, diğer Havariler de öldü veya öldürüldü.<0}
{0><}0{>Pavlus,
Barnabas ve Rab’bin kardeşi Yakup onların yerine atandılar.<0}
{0><}0{>İsa,
on iki Havari’nin Kilise’yi yönetmeleri için bir yöntem oluşturdu.<0}
{0><}0{>Bu
organizasyonun O’nun kurduğu gibi devam edeceği belliydi.<0}
{0><}0{>Birinci
İlkeler ve Kutsal Törenler<0}
{0><}0{>Havariler
iki temel ilkeyi öğrettiler:<0}
{0><}0{>Rab
İsa Mesih’e iman ve tövbe etmek.<0}
{0><}0{>Doğru
inanca dönenler İsa Mesih’in Tanrı’nın Oğlu ve Fidye ile Kurtarıcıları olduğuna
iman ederek günahlarından tövbe etmelerinden sonra, iki kutsal töreni aldılar:
<0}{0><}77{>suya
batırılmak suretiyle vaftiz olunması ve Kutsal Ruh armağanının ellerin baş
üzerine konularak alınması.<0}
{0><}90{>Bunlar
sevindirici haberin birinci ilkeleri ve kutsal törenleriydi.<0}
{0><}0{>İsa
şöyle öğretti: “Bir kimse sudan veya Ruh’tan doğmadıkça Tanrı’nın krallığına
giremez” (Yuhanna 3:5). Herkesin bu kurtarıcı vaftiz ve Kutsal Ruh armağanı
kutsal törenlerine ihtiyacı vardır.<0}
{0><}70{>Ölüler
için Yapılan Kutsal Törenler<0}
{0><}0{>İsa,
ister yeryüzündeyken olsun isterse öldükten sonra, herkesin sevindirici haberi
duymasını sağladı.<0}
{0><}0{>Ölümü
ile dirilişi arasındaki zamanda İsa, ölmüş olanların ruhlarının arasına gitti.<0}
{0><}0{>Ölenler
arasında misyonerlik işini organize etti.<0}
{0><}0{>Doğru
haberciler seçti ve onlara, ölmüş olan bütün insanların ruhlarına sevindirici
haberi öğretme gücü verdi.<0}
{0><}0{>Bu
onlara sevindirici haberi kabul etme imkanı sağladı.<0}
{0><}0{>(Bkz.
Petrus 3:18--20; 4:6; Ö. ve A. 138.) Böylece, Kilise’nin yaşayan üyeleri,ölenler
adına kutsal törenler yaptılar (bkz. 1. Korintliler 15:29). Bu tür vaftiz ve
kiliseye kabul törenleri dünyadayken yapılmalıdır.<0}
{0><}0{>Ruhsal
Armağanlar<0}
{0><}0{>Kilise’nin
bütün imanlı üyelerine Ruh’un armağanlarını alma hakkı verilmiştir.<0}
{0><}0{>Bu
kendilerine, kişisel ihtiyaçlarına, kapasitelerine ve görevlerine göre
verilmektedir.<0}
{0><}0{>Bu
armağanlardan bazıları, iyileştirmek ve iyileştirilmek gücünü içeren iman,
peygamberlik ve görümlerdi.<0}
{0><}0{>(Ruh’un
armağanları, 22. Bölüm’de daha detaylı müzakere edilmektedir.) Ruhsal
armağanlar, İsa Mesih’in gerçek Kilisesi’nde her zaman vardır (bkz. 1.
Korintliler 12:4--11). İsa öğrencilerine, bu işaretlerin ve ruhsal armağanların
daima inananları takip edeceğini söylemiştir (bkz. Markos 16:17--18). O’nun
öğrencilerinden birçoğu mucizeler gerçekleştirmiş, peygamberlik etmiş veya
Kutsal Ruh’un gücüyle görümler görmüşlerdir.<0}
{0><}100{>Müzakere<0}
{0><}0{>İsa
Mesih’in Kilisesi’ni belirleyen özellikleri sıralayın.<0}
{0><}0{>Bu
özelliklerin hepsi başka bir kilisede bulunur mu?<0}
{0><}98{>Amerika
Kıtası’ndaki İsa Mesih’in Kilisesi<0}
{0><}0{>İsa
dirildikten sonra, Amerika kıtasında insanları ziyaret etti ve onların arasında
Kilise’yi organize etti (bkz. 3. Nefi 11--28). Sonra onlardan ayrıldı ve cennete
yükseldi.<0}
{0><}0{>İki
yüz yıldan uzun bir süre doğruluk içinde yaşadılar ve Tanrı’nın yarattığı en
mutlu insanlar arasındaydılar (bkz. 4. Nefi 1:16).<0}
{0><}0{>Gerçek
Kiliseden Sapma<0}
{0><}0{>Tarih
boyunca, kötü insanlar Tanrı’nın işini yok etmeye çalıştılar.<0}
{0><}0{>Bu,
Havariler henüz hayattayken ve genç, gelişmekte olan Kilise’yi yönetirken
gerçekleşti.<0}
{0><}0{>Bazı
insanlar, İsa tarafından öğretilen basit gerçekler yerine eskiden kalma
putperest veya Yahudi inançlarını öğrettiler.<0}
{0><}0{>Ayrıca,
Kilise’nin dışından gelen zulüm vardı.<0}
{0><}0{>Kilise
üyeleri inançları sebebiyle işkence çektiler ve öldürüldüler.<0}
{0><}0{>Havariler,
birer birer öldürüldüler.<0}
{0><}0{>Zulüm
sebebiyle, kurtulan Havariler ölenlerin yerini alacak erkekleri seçip atamak
üzere toplanamadılar.<0}
{0><}0{>Sonuç
olarak, yerel rahiplik liderleri, Kilise’nin dağınık dallarını yönetecek yetkiye
sahip tek kişilerdi.<0}
{0><}0{>Kilise’nin
mükemmel organizasyonu daha fazla mevcudiyetini koruyamadı ve karmaşa başladı.<0}
{0><}0{>Kilise
öğretisine giderek daha çok hata girdi ve kısa zamanda Kilise’nin yok edilmesi
tamamlandı.<0}
{0><}0{>Gerçek
Kilise’nin artık yeryüzünde mevcut olmadığı zaman dilimine Büyük *Sapkınlık
denir.<0}
{0><}0{>Kısa
sürede, Hristiyan olarak adlandırılan kişilerin düşüncelerinde putperestlik
inançları baskın oldu.<0}
{0><}0{>Roma
İmparatoru, bu sözde Hıristiyanlığı devlet dini olarak benimsedi.<0}
{0><}0{>Kilise,
İsa’nın kurduğu kiliseden çok farklıydı.<0}
{0><}0{>Bu
Kilise’nin üyeleri, Tanrı’nın şekli ve cismi olmayan bir varlık olduğuna
inanıyorlardı.<0}
{0><}0{>Bu
insanlar, Tanrı’nın bize duyduğu sevgiye ilişkin anlayışı kaybettiler.<0}
{0><}0{>O’nun
çocukları olduğumuzu bilmiyorlardı.<0}
{0><}0{>Hayatın
amacını anlamamışlardı.<0}
{0><}0{>Rahiplik
ve vahiy artık yeryüzünde olmadığı için kutsal törenlerin birçoğu değişmişti.
{0><}0{>İmparator
kendi liderlerini seçti ve onlara İsa Mesih’in gerçek Kilisesindeki rahiplik
liderlerinin kullandıkları ünvanların aynısını verdi.
<0}{0><}0{>Kilise
çalışanlarına saygı gösterildi ve servet verildi.<0}
{0><}0{>Gözetmenler
ve baş gözetmenler daha fazla güç kazanmak için aralarında kavga ettiler.
<0}
{0><}0{>Tanrı’dan
yetkili hiçbir Havari veya başka rahiplik lideri kalmamıştı ve artık ruhsal
armağanlar da yoktu.<0}
{0><}0{>Peygamber
İşaya bu durumu önceden görmüş ve şöyle peygamberlikte bulunmuştu: “Dünyada
yaşayanlar onu kirletti, çünkü Tanrı’nın yasalarını çiğnediler, kurallarını
ayaklar altına aldılar, ebedi antlaşmayı bozdular (İşaya 24:5). O artık İsa
Mesih’in Kilisesi değildi; o insanların kilisesiydi.<0}
{0><}0{>Adı
bile değişmişti.<0}
{0><}0{>Amerika
kıtasında da doğrudan sapma başlamıştı (bkz. 4. Nefi).<0}
{0><}100{>Müzakere<0}
{0><}0{>Doğrudan
sapma
ne demektir?<0}
{0><}0{>Birisine
Doğrudan Sapmanın hikayesini tekrar anlattırın.<0}
{0><}0{>Doğrudan
Sapmanın bazı işaretleri nelerdi?<0}
{0><}0{>Önceden
Bildirilen İade Ediliş<0}
{0><}0{>Tanrı
doğrudan sapılacağını önceden gördü ve sevindirici haberi iade etmeye
hazırlandı.<0}
{0><}0{>Havari
Pavlus, Yahudiler’e bundan bahsetti:<0}
{0><}0{>“O
size önceden vaaz edilen İsa Mesih’i gönderecek:<0}
{0><}95{>Tanrı’nın
dünya başladığından beri kutsal peygamberlerinin ağzından bildirdiği gibi, her
şeyin yeniden düzenleneceği zamana dek İsa’nın gökte kalması gerekiyor”
(Elçilerin İşleri 3:20--21).
<0}
{0><}0{>Vahiyci
Yuhanna, sevindirici haberin iade edileceği zamanı önceden gördü.<0}
{0><}0{>O
şöyle dedi: “Bundan sonra göğün ortasında uçan başka bir melek gördüm.
Yeryüzünde yaşayanlara--her ulusa, her oymağa, her dile, her halka-- iletmek
üzere sonsuza dek kalıcı olan sevindirici haberi getiriyordu” (Vahiy 14:6).<0}
{0><}100{>Müzakere<0}
{0><}67{>Daniel
2.44--45’i okuyun. Daniel ne gördü?<0}
{0><}0{>Kilise’nin
kutsal yazıda bahsedilen “*taş” olduğunu açıklayın.<0}
*{0><}100{>İlave
Kutsal Yazılar<0}
{0><}0{>Efesliler
2:19 (üyelere Azizler dendi)<0}
{0><}0{>1.
Korintliler 12:21--31 (Kilise mükemmel bir bedene benzetildi)<0}
{0><}0{>Luka
10:1; Elçilerin İşleri 14:23; Titus 1:7; 1 Timoteos 2:7 (Kilise görevlileri
sayılır)<0}
{0><}0{>Yuhanna
8:26--29 (İsa, Baba’nın emri altındadır)<0}
{0><}0{>Luka
9:1; Yakup 1:17; 5:14--15 (ruhsal armağanlar)<0}
{0><}0{>2.
Petrus 2:1; Matta 24:9--12; Yuhanna 16:1--3; Amos 8:11; 2. Selanikliler 2:3--4
(Doğrudan Sapma önceden bildirildi)<0}
{0><}72{>Daniel
2:44—45; Matta 24:14; Mika 4:1; İşaya 2:2--4 (İade ediliş önceden bildirildi)<0}